ਵਾਰ ਸਤ (ਮਹਲਾ ੩) ੨/੨

ਗੁਰੂ ਅਮਰਦਾਸ ਸਾਹਿਬ

ਇਸ ਪਦੇ ਵਿਚ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਨਿਰਾਕਾਰ ਪਰਮ ਹਸਤੀ ਇਕ ਪ੍ਰਭੂ ਤੋਂ ਹੀ ਦੂਜਾ ਸੰਸਾਰ ਰੂਪ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਭਾਵ, ਉਸ ਇਕ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਇਲਾਵਾ ਦੂਜੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਨਜਰ ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਇਹ ਸੰਸਾਰ ਵੀ ਉਸ ਦਾ ਹੀ ਰੂਪ ਹੈ।

ਨਿਰਾਕਾਰ ਪ੍ਰਭੂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਕ ਰਸ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਤਬਦੀਲੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਪਰ ਇਹ ਜੋ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਹਰ ਸਮੇਂ ਬਦਲਦਾ ਹੋਇਆ ਨਜਰ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਇਹ ਵੀ ਕੋਈ ਦੂਸਰਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਬਲਕਿ ਇਹ ਵੀ ਉਸ ਦਾ ਆਪਣਾ ਹੀ ਅਕਾਰ ਰੂਪ ਹੈ।

ਜਿਹੜਾ ਵੀ ਕੋਈ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਦੂਜੇ ਅਕਾਰ ਰੂਪ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਨੂੰ ਉਸ ਨਿਰਾਕਾਰ ਇਕ ਦਾ ਹੀ ਰੂਪ ਸਮਝਦਾ ਹੋਵੇ, ਭਾਵ ਜਿਹੜਾ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਨਿਰਾਕਾਰ ਤੇ ਅਕਾਰ ਰੂਪ ਵਿਚ ਭਿੰਨਤਾ ਨਾ ਮੰਨਦਾ ਹੋਵੇ, ਉਹ ਗੁਰ ਦੀ ਸਿਖਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਕੇ ਹਰੀ-ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਦਰ ‘ਤੇ ਨੀਸਾਣਿਆਂ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਭਾਵ ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਦਰ ’ਤੇ ਪ੍ਰਵਾਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਫਿਰ ਸੱਚ ਦਾ ਗਿਆਨ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਿਫਤ ਦੱਸੀ ਗਈ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਨੂੰ ਸੱਚ-ਸਰੂਪ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸੰਗਤ ਅਤੇ ਸਿਖਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋ ਜਾਵੇ, ਉਹ ਇਕ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਉਪਰੰਤ ਉਸ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਇਕਰੂਪਤਾ ਦੇ ਬਦਲੇ ਦੂਜਾ ਭਾਵ ਰੁਕਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਭਾਵ, ਉਸ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਇਕਤਵ ਪ੍ਰਤੀ ਕਦੇ ਕੋਈ ਸ਼ੱਕ ਪੈਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਕ ਪ੍ਰਭੂ ਵਿਚ ਹੀ ਅਟੱਲ ਯਕੀਨ ਰਖਦਾ ਹੈ।