ਸਲੋਕ ਸੇਖ ਫਰੀਦ ਜੀ

ਸੇਖ ਫਰੀਦ

ਸੰਸਾਰ ਅੰਦਰ ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਵਡਾ ਭੁਲੇਖਾ ਸੀ ਕਿ ਜਿਸ ਮਨੁਖ ਨੇ ਵੀ ਅਧਿਆਤਮਕ ਮਾਰਗ ਤੇ ਤੁਰਨਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਪਰਿਵਾਰਕ ਬੰਧਨਾਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੋਣਾ ਪਵੇਗਾ। ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਘਰ-ਬਾਰ ਅਤੇ ਕੰਮਕਾਰ ਛੱਡ ਕੇ ਜੰਗਲ ਵਿਚ ਜਾ ਕੇ ਭਗਤੀ ਕਰਨੀ ਪੈਣੀ ਹੈ। ਕੇਵਲ ਉਥੇ ਹੀ ਸੌਖਿਆਂ ਪ੍ਰਭੂ ਮਿਲ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਇਸ ਸਲੋਕ ਵਿਚ ਬਾਬਾ ਫਰੀਦ ਜੀ ਅਜਿਹੇ ਹੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖਿਆ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਜਿਹੜੇ ਘਰ-ਬਾਰ ਤੇ ਸਮਾਜ ਦਾ ਤਿਆਗ ਕਰ ਕੇ, ਜੰਗਲ-ਬੀਆਬਾਨ ਵਿਚ ਰੱਬ ਦੀ ਭਾਲ ਲਈ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਅਜਿਹੇ ਲੋਕ ਉਥੇ ਸਿਰਫ ਵਣ-ਬੂਟੇ ਅਤੇ ਕੱਖ-ਕੰਡੇ ਹੀ ਮਿਧਦੇ ਹਨ। ਉਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਇਸ ਕਰ ਕੇ ਅਜਿਹੇ ਜਤਨਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਲਾਭ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਬੇਸ਼ੱਕ ਰੱਬ ਹਰ ਥਾਂ ਹੈ। ਪਰ ਰੱਬ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਸੌਖੀ ਪਛਾਣ ਬੰਦੇ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚੋਂ ਹੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜਾਂ ਇਹ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬੰਦਾ ਆਪਣੇ ਹਿਰਦੇ ਰਾਹੀਂ ਰੱਬ ਨੂੰ ਛੇਤੀ ਪਛਾਣ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਸਮਝਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਜੰਗਲਾਂ ਵਿਚ ਬੇਲੋੜਾ ਫਿਰਨ ਦੀ ਥਾਂ ਆਪਣੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚੋਂ ਹੀ ਰੱਬ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।