ਅਲਾਹਣੀਆ (ਮਹਲਾ ੧)

ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ

ਇਸ ਪਦੇ ਵਿਚ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਮੁਖਾਤਬ ਹੋ ਕੇ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਇਸ ਧਰਤੀ ’ਤੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਜਿਹੜੇ ਦੁਖ-ਸੁਖ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਵੀ ਉਸੇ ਦੀ ਦੇਣ ਹੈ। ਭਾਵ, ਸਭ ਕੁਝ ਉਹੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।

ਉਸ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਹੀ ਨਰ-ਮਾਦਾ, ਭਾਵ ਇਸਤਰੀ-ਪੁਰਸ਼ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਜੀਵ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਹੀ ਮਾਇਆ ਦਾ ਮਾਰੂ ਜਾਲ ਬਣਾਇਆ ਹੈ ਤੇ ਉਸ ਪ੍ਰਤੀ ਖਿੱਚ ਅਤੇ ਲਗਾਉ ਵੀ ਪੈਦਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਜੋ ਕੁਝ ਵੀ ਹੈ, ਸਭ ਉਸ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਹੀ ਸਿਰਜਣਾ ਹੈ।

ਇਸ ਧਰਤੀ ’ਤੇ ਜੀਵਾਂ ਦੀਆਂ ਵੰਨ-ਸੁਵੰਨੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭਾਂਤ-ਭਾਂਤ ਦੀਆਂ ਬਣਤਰਾਂ, ਭਾਵ ਰੰਗ-ਰੂਪ ਤੇ ਨਕਸ਼ ਆਦਿ ਸਭ ਉਸ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਸਿਰਜੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬੋਲੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਅਨੇਕ ਬੋਲੀਆ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀਆਂ ਹੀ ਬਣਾਈਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਹੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੇ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਜੀਣ ਥੀਣ ਲਈ ਅਧਾਰ ਜਾਂ ਆਸਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।

ਇਸ ਪਦੇ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿਚ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਮੁੱਚੀ ਸਿਰਜਣਾ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਬੈਠਣ ਦੀ ਥਾਂ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਪ੍ਰਭੂ ਸੱਚ ਦਾ ਨਿਤਾਰਾ ਜਾਂ ਨਿਪਟਾਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਭਾਵ, ਆਪਣੇ ਸੱਚੇ ਨਿਯਮ ਜਾਂ ਅਸੂਲ ਅਨੁਸਾਰ ਫੈਸਲੇ ਕਰਦਾ ਹੈ।